تأثیر پنجه ساچ و داینامیک بر برخی متغیرهای کینتیکی در فاز استانس دویدن افراد قطع عضو یکطرفه ترانس تیبیال

مقدمه: افراد معلول دچار قطع عضو ترانس تیبیال هنگام دریافت اندام مصنوعی، ناگزیر به استفاده از یک نمونه از پنجه ها، جهت جایگزینی عضو از دست رفته هستند. ویژگی های بیومکانیکی دویدن افراد قطع عضو ترانس تیبیال با پنجه های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. علیرغم اینکه پنجه ساچ (sach) و داینامیک شرکت (otto bock) جزء رایج ترین پنجه های مصرفی در ایران است، بررسی عملکرد این پنجه ها در فعالیت های حرکتی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر پنجه ساچ و داینامیک بر برخی متغیرهای کینتیکی در فاز استانس دویدن افراد قطع عضو یکطرفه ترانس تیبیال می باشد. مواد و روش ها: 8 مرد قطع عضو یکطرفه ترانس تیبیال در این مطالعه شرکت کردند. هر آزمودنی با هر یک از پنجه ها سه بار مسیر 12 متری را با سرعت 5/2 متر بر ثانیه می دوید. از صفحه نیرو کیستلر برای جمع آوری اطلاعات کینتیکی و از سیستم آنالیز حرکت (vicon) برای کنترل سرعت دویدن استفاده شد. برای تعیین اثر پنجه ها از آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه های تکراری در داده های نرمال و آزمون فریدمن در داده های غیر نرمال استفاده شد (05/0p<). یافته ها: پای قطع عضو افراد قطع عضو ترانس تیبیال یکطرفه شاخص جذب شوک (قلّه ی نیروی عمودی عکس العمل زمین هنگام تماس پاشنه) نداشت. نیروی برآیند عکس العمل زمین میان پنجه ساچ، داینامیک و پنجه مورد استفاده آزمودنی ها به طور معناداری متفاوت بود (001/0p<) که پنجه ساچ نیروی عکس العمل زمین بیش تری (001/0p<) نسبت به پنجه داینامیک و پنجه اصلی داشت اما ایمپالس عمودی میان پنجه ها تفاوت معناداری نداشت (38/0p=). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که هنگام دویدن، نیروی عکس العمل زمین در پای قطع عضو با پنجه ساچ بیش تر از پنجه داینامیک است و می تواند موجب افزایش خطر ابتلا به درد کشکی رانی در پای قطع عضو شود.